ذرت و عسل جايگزين پلاستيك
«به‌منظور تعيين موارد استفاده و محدوديت‌هاي استفاده از ظروف يك بار مصرف و همچنين شناسايي ظروف سالم و مجاز براي مصرف كنندگان، استاندارد ظروف يك بار مصرف پلاستيكي تدوين و اجرايي مي‌شود»؛ ظروفي كه درصورتي عدم استفاده صحيح و اصولي، تاثيرات سوئي روي سلامت بر جا مي‌گذارند.
مسئول بخش بسته‌بندي و پليمري معاونت غذا و داروي وزارت بهداشت مي‌گويد: ظروف يك بار مصرف پلي‌استايرني كه به طور عمده در بازار ايران وجود دارد از مونومر استايرن كه تركيبي آروماتيك است تشكيل شده است و در مواجهه با دماي بالاتر از 65 درجه آزاد شدن اين مونومر تاثيرات سرطان‌زايي را در پي دارد، از اين‌رو وزارت بهداشت نگهداري، حمل و بسته بندي غذا با دماي بالاتر از 65 درجه را در ظروف پلاستيكي پلي استايرني ممنوع اعلام كرده است.
از آنجايي‌كه مواجهه با چربي فرايند آزاد شدن اين مونومر سمي را تسريع مي‌كند، بسته‌بندي مواد غذايي چرب نيز در اينگونه ظروف ممنوع است.
در حالي كه به نظر مي‌رسد ايران جزو معدود كشورهاي جهان در استفاده بيش از حد از ظروف يك بار مصرف پلاستيكي پلي استايرني است. برخي آمار‌ها از توليد‌كننده‌هاي اين ظروف حاكي از توليد بالغ بر ٥٧٠ هزار تن ظرف يك بار مصرف پلاستيكي در سال 85 در ايران است.
سبز مثل يك بار مصرف
بهمن‌ماه سال گذشته، ايران با توليد ظروف يك بار مصرف گياهي، به جمع 5 كشور جهان پيوست كه از فناوري ساخت اين ظروف برخوردارند.
كار روي پليمرهاي گياهي از سال 1970 و در زمان بحران نفت آغاز شد. در آن زمان كشورهاي پيشرفته از جمله آمريكا، به فكر توليد موادي جهت صنايع سته بندي افتادند كه وابسته به مواد نفتي و فسيلي نباشند بنابراين پليمرهاي گياهي با تركيباتي چون سيب زميني، ذرت و گندم را مورد آزمايش قرار دادند.
اين پليمرهاي هيدروكربني داراي خواص ضعيف پليمري هستند كه با تغيير و اصلاح آنها مي‌توان به شرايط پليمرهاي نفتي رسيد. ظروف يك بار مصرف بيوپليمري با پايه گياهي، قدمت زيادي ندارند اما اكنون استفاده از آنها در سطح آمريكا و اروپا و حتي آسيا به سرعت در حال گسترش است تا جايي كه قرار است تمام ظروف بسته بندي و حتي كالاهاي تبليغاتي در المپيك ٢٠٠٨ چين كه «المپيك سبز» نام گرفته است، از پليمرهاي گياهي توليد شود.
