زلزله يخچالي
داگلاس ونيز از دانشگاه واشنگتن سنت لوئيس موفق به كشف اولين زلزله يخچالي شد. وي با استقرار دستگاههاي زلزلهنگار در اطراف جنوبگان به شناسايي سيگنالهاي لرزهنگاري در فاصله سالهاي 2001 تا 2003 ميلادي پرداخته است. اين امواج لرزهاي ناشي از يخ، 7 ريشتر قدرت داشته و از اين نظر مشابه قدرت زمينلرزه فوکواکا در سال 2005 ميلادي است. پيش از اين کشف، دانشمندان از اين نکته که جريانهاي يخي ميتواند امواج لرزهاي ساطع کند آگاهي نداشتند اين امواج عمدتا از يخچالهاي اطراف گروئنلند شناسايي شدهاند. جريانهاي يخي تکههايي از يک ورقه يخي بزرگتر هستند که ميتوانند سريعتر از يخهاي اطراف و مجاور حرکت کرده و متناوبا بر بستر سنگي زيرين سر خورده و سرانجام راه خود را به خط ساحلي باز کرده و در آنجا کوههاي يخي را پديد آورند .جريان يخي که شناسايي شده است، دقيقا 500 مايل دورتر از محل استقرار لرزهنگارها و حدود 60 مايل پهنا و نيم مايل ضخامت دارد. اطلاعات به دست آمده نشان ميدهد جرياني از يخ در زمان 10 دقيقه حدود 18 اينچ حرکت کرده و پس از آن بمدت 12 ساعت بدون حرکت و آرام در جاي خود ساکن مانده است و پس از اين مدت يک حرکت 18 اينچي ديگر صورت گرفته است. ين امواج لرزهاي هر روز دو مرتبه حرکت ميکند و 7 ريشتر بزرگي داشته در حاليكه زمين لرزه هاي مشابه آن تنها 10 ثانيه طول ميکشند.